Kobieta

Jest cudem i? przekleństwem,
pociechą albo? smutkiem,
dni może dawać długie
lecz noce nazbyt krótkie,
potrafi serce strzaskać?
lub? może je posklejać,
są w niej i róży kolce
i płatków lśni nadzieja?

Stać się może mieszkaniem
lub? grobem dla miłości,
jest najpiękniejszym w świecie
układem nierówności,
w których tkwi niewiadomych
paleta nieskończona,
i szyfr, którego męski
intelekt nie pokona?

Refleksja o artyzmie

Tylko prawdziwe dzieło sztuki
ogień polemik sobą wzbudzi:
część uzna je za? banialuki,
lecz też? zachwyci kilku ludzi!

Miernota – uczuć nie poruszy
i kontrowersji nie roznieci,
nie wzbudzi iskier w głębi duszy?
pegaz bez skrzydeł? nie poleci.

Więc doceń prawdę wiekopomną:

Lat minie wiele ? ale potem?
artyzmu nigdy zapomną?
niepamięć spadnie na miernotę?

Rytm dnia?

Gdy zbliży się ranek
otwórz drzwi w nieznane
chwytaj każdą chwilę,
masz ich tylko tyle
więc nie zmarnuj żadnej
dbaj, by były ładne
i by w sobie miały
myśli wszechświat cały?

Niech zielony kamyk
da ci los udany,
nić Ariadny wiedzie
i uchroni w biedzie,
sypią się radości
z rogu obfitości
a marzenia fruną
tam, gdzie złote runo?

I niech cię nie łudzi,
płytka mądrość ludzi,
którzy siły tracą
syzyfową pracą
a gdy znów nadchodzi
sen z księżyca łodzi
pomyśl czasem może:
dzięki, Dobry Boże?

Pocieszenie

Fakt! Jesteś pyłkiem we Wszechświecie,
lecz niech cię to zbytnio nie dręczy,
bo w wody drobnych kroplach przecież
Bóg światło układa w łuk tęczy?