Znaki szczególne piękna

Piękno ? nie zna ram i reguł?
czasem jakiś drobny szczegół
sprawia, że spotkana postać
snów wcieleniem może zostać?

Kanon sądom się wymyka,
?kosmyk włosów, pieg, mimika,
choć pozornie bez znaczenia
zwykłą twarz – w zjawisko zmienia?

Cudem jest brwi ruch znikomy
albo uśmiech nieświadomy,
trzepot rzęs na wzór motyla
gest, co głowę w tył odchyla…
. . .

Dostrzegajmy te szczegóły,
niech drży serce i nerw czuły
nadwrażliwość w nas rozbudzi?
?doceniajmy piękno ludzi !

To, co nadaje sens?

Szczerość serca, uścisk dłoni?
warto usiąść, choć czas goni,
łyk herbaty? gestów kilka?
po dniu ciężkim krótka chwilka?

Kiedy natłok spraw przeraża
przyjaźń nasza ? to oaza
i pociecha, gdy w podróży
życia drogą ? los nas znuży?

Refren:
Przyjaźń jest jak dobre wino:
wzmacnia się, gdy lata płyną?

Bo Przyjaciół oczy właśnie
niosą ciepło, co nie gaśnie,
dobrą dzielą się nadzieją
nawet gdy złe wichry wieją?

Przyjaźń wieczna jest jak trawa,
to sól życia, dni przyprawa?
więc tę chwilę zapamiętam,
bo niezwykła jest i święta?

List do muzy

Jakże mi trudno pisać o tobie,
bo choć się staram bardzo – wciąż czuję,
że nieporadnie nadal to robię,
przenośni szukam? i słów brakuje?

Chciałbym cię umieć ładnie opisać,
ułożyć rymy w piękny poemat,
znów próbowałem wczoraj? i dzisiaj?
ale metafor nie ma? i nie ma?

Uroczą muzą jesteś – lecz moje
wiersze nie radzą sobie, niestety?
dlatego co dnia bardziej się boję,
że? do innego pójdziesz poety!