Nostalgia

Czas mi ucieka jak piasek z dłoni
zostaje pustka bezbarwna po nim,
a piękne plany zegar przemienia
w nieustający wyrzut sumienia.

Godzina mija mi za godziną,
myśli przez głowę mgłą szarą płyną,
dusi mnie gorycz i złość ponura,
trwa obolałych uczuć tortura.

Życie marnuję w sposób tak głupi?
zrobić coś trudno, ciężko się skupić,
depresja , która siły odbiera
samoocenę zniża do zera?

Katalog marzeń niszczy bezsiła,
wizja przyszłości straszy niemiła,
całe powietrze uciekło ze mnie?
czuję się pusto i nieprzyjemnie.

Chce mi się krzyczeć, lecz okrzyk tłumię
bo każdy przecież bez słów zrozumie
myśl otuloną w banalny schemat:
Mój świat sens traci ? gdy Ciebie nie ma!

Rozstanie serc

Nasze drogi się rozeszły.
W pył rozsypał się czas przeszły,
życie dziwnie okulało,
tlenu nagle jakby mało?

myśli czarne się kołaczą,
smutek miesza się z rozpaczą,
w środku nocy sen odbiera
gorzka myśl – co będzie teraz??

rzeczywistość mamy nową?
wierność ? to dziś puste słowo?
tylko drzazgi oraz ciernie
pozostały z nami wiernie.

Tych okruchów już nie sklei
plaster marzeń i nadziei.

Nietoperzy pełna głowa?

Jak mam teraz nie zwariować?