Mój ogród

Zapraszam cię do mego świata,
tam, gdzie baśniowe rosną drzewa,
muzyka płynie w aromatach
i co dnia nowy wiersz dojrzewa…

Pokażę ci, jak hodowałem
w ziemi, co od mozołu czarna
najskrytszych marzeń kosze całe,
zaszczepki szczęścia i snów ziarna…

Potem w przyjemnym chłodzie cienia
naparzę ci pachnącej kawy
i na miseczce dam wspomnienia
aby je chrupać dla zabawy…

A przed rozstaniem jeszcze wręczę
bukiet intencji mych najszczerszych,
owinę je w stubarwną tęczę
i dam na drogę tomik wierszy…

Wiem, że świat interesów ludzi
bez uczuć – podły jest ogromnie,
więc cię z pewnością szybko znudzi…
a wtedy, proszę, wróć znów do mnie!