Wędrówka

Życie ? to wędrowanie i niepewność losu,
szukanie odpowiedzi, czy istnieje sposób
by ulepić pomyślność z barwnej marzeń tęczy
i doczekać się lauru, który czoło wieńczy.

Coś nas pcha bezlitośnie na wody głębokie,
gdzie huczą groźne fale, dokąd sięgnąć okiem?

?Wierzę jednak, że sens ma ludzkie wędrowanie,
gdy wiedzie w światy piękne?
szczęśliwe przystanie?

Życie

W walce z czasem jesteśmy bezradni jak dzieci?
on pędzi – dni nie licząc, lat, dziesięcioleci
i zmienia nam poglądy, temperament, postać?
?nikt poza jego wpływem nie może pozostać.

A jednak przemijanie jest też szansą na to,
by przyszłość mogła cieszyć jaśniejszą poświatą
gdyż po zimie ożywa nawet gołoborze?
Uwierz! Także i tobie los dopomóc może?

Ideał

Kiedy potrzeba – z radością dawać,
i równie szczerze umieć dostawać,

żyć bez obłudy, kłamstwa i zdrady
i mieć żelazne zawsze zasady,

potrafić bronić zdania własnego,
lecz elastycznym być mimo tego,

nie dać się życiu zgiąć lub wypaczyć,
umieć z wszystkiego się wytłumaczyć,

w oczach mieć radość, w myślach powagę
w słowach i w czynach zawsze odwagę

uznawać ważne autorytety
widzieć szczegóły i priorytety

mieć nastawienie wciąż pozytywne
omijać sprawy złe lub naiwne

tak w Boga wierzyć jak w serca bicie,
dobru i prawdzie poświęcić życie
…

każdy z nas właśnie tak żyć powinien…

…a jednak każdy czemuś jest winien…