Bajka o wilku i gęsi

Za górami, za lasami
mieszkał sobie wilk straszliwy,
prawie nikt, kto się z nim spotkał
nie wychodził z tego żywy.

Dnia pewnego gęś dorodna,
przyfrunęła w tamte strony.
Widząc tak wspaniały obiad
wilk był szczerze zachwycony.

Wiedząc, że mu gęś odfrunie
jeśli on zbyt blisko stanie,
chciał fortelem pomysłowym
zdobyć gęsi zaufanie.

Więc z daleka rzekł: ?Dzień dobry,
bardzo mi szwankuje zdrowie.
Coś mam w gardle, lecz co?? Nie wiem.
Może pani mi odpowie?

Niech się pani nie obawia.
Ta diagnoza ? to jest chwilka??
Ale gęś w mig zrozumiała
jakie są intencje wilka.

Rzekła zatem: ?Mogę spojrzeć,
ale mój szanowny panie
tu są drzewa, więc jest ciemno,
ujrzeć nic nie będę w stanie,

proszę, chodźmy w tamtą stronę,
drzew tam nie ma, bo bagnisko?
tam do gardła panu zajrzę
i dokładnie sprawdzę wszystko?.

W wilku rosła z każdą chwilą
na soczystą gęś ochota,
więc jak głupi poszedł za nią
w środek bagiennego błota.

Bagno wciąga bezpowrotnie,
więc wilk w nim zakończył życie,
a gęś w niebo odfrunęła
czując się wręcz znakomicie.

Morał: jeśli ktoś pozwoli
by go rządze zaślepiły
to spotkanie z byle gęsią
los przyniesie mu niemiły.

Motywy: Bajka o wilku i gęsi