Odrębny świat

Mam swój świat odrębny, własny?
swą wewnętrzną ?zagranicę?.
Stworzyć było go niełatwo,
ale teraz się nim szczycę?

Są tu baszty z zasad świętych,
mocne mury dookoła,
tajne hasła strzegą wejścia?
nikt tu włamać się nie zdoła.

W skarbcu zbieram myśli cenne,
marzeń perły i klejnoty,
mam tu tęczę wyobraźni
i muzyki piasek złoty.

Ale jeśli ktoś zapragnie
przyjść w przyjaznych tu zamiarach,
wtedy przyjmę go z radością
i ugościć się postaram.

Chlebem, solą go powitam
i skarbami się podzielę,
przecież jak na jedno życie
mam tych cudów nazbyt wiele?

Niech mej odrębności cząstka
z nim zamieszka już na lata?
Gdy odejdę ? w nim zostanie
mały ślad mojego świata?




Przypowieść o Pięknie – sł. M. Urban, muz. A. Wiktorowicz
(więcej…)



Wiersze wędrowne
(NOWA WERSJA)

Wiersze ? to przelotne ptaki,
które po zmyślonym niebie
odbywają swe podróże
z mego świata ? wprost do Ciebie?

Ocierają się w swym locie
o galaktyk skrzące roje,
byśmy mogli w środku nocy
lepiej widzieć je oboje?.

Czasem także przysiadają
na Księżyca srebrnym rogu,
by metafor swoich grzechy
cichym szeptem wyznać Bogu.

Po czym znów przez kosmos fruną
marzeniami uskrzydlone,
omijając Twoje wiersze
w ich podróży w moją stronę?

Życia sens ? to wędrowanie?
wierzę zatem oczywiście,
że przyfrunie już niebawem
wiersz od Ciebie ? w Twoim liście?



Kawowa piosenka

Bez pośpiechu i banalnie
przemijały dni
aż któregoś popołudnia
siadłaś obok ty?
w zamyśleniu piłaś kawę,
wolno płynął czas,
wtem dostrzegłem mimowolnie
oczu twoich blask?

Refren

Namieszałaś w moim życiu
tak, jak mało kto
ale przecież ? szczerze mówiąc
? właśnie o to szło?

Kawa pita obok ciebie
ma cudowny smak
w żadnym innym miejscu świata
nie smakuje tak?
filiżanka w twoich dłoniach
kluczem jest do drzwi
za którymi rozmawiamy
tylko ja i ty?

Refren
Namieszałaś w moim życiu?

Kiedy budzę się, by zacząć
swój kolejny dzień
wszelkie smutki i zgryzoty
odpływają w cień
uszczęśliwia myśl, że kawy
pić nie będę sam?
namieszałaś? no i teraz
piękniej w życiu mam!

Refren
Namieszałaś w moim życiu?