Wybaczcie poecie

Bardzo was proszę – wybaczcie poecie
gdy w jakimś jego wierszu się znajdziecie,
kiedy ukradnie myśli wam lub słowa
i w metaforach życia skrawki schowa.

Bądźcie dla niego choć trochę życzliwi
gdy go coś wzruszy, zachwyci, zadziwi,
kiedy przystanie i nagle ujrzycie,
że coś notuje w pomiętym zeszycie.

Miejcie cierpliwość dla niego, jeżeli
coś go zasmuci albo rozanieli,
zrobi coś, co się wam niezbyt spodoba?
poezja przecież to duszy choroba.

Inne dziwactwa wybaczcie mu jeszcze?
niech za to jego wiersz wywoła dreszcze,
lub jakieś okno wam w sercu uchyli
abyście w środku ciut piękniejsi byli.

Wiersze wędrowne
(NOWA WERSJA)

Wiersze ? to przelotne ptaki,
które po zmyślonym niebie
odbywają swe podróże
z mego świata ? wprost do Ciebie?

Ocierają się w swym locie
o galaktyk skrzące roje,
byśmy mogli w środku nocy
lepiej widzieć je oboje?.

Czasem także przysiadają
na Księżyca srebrnym rogu,
by metafor swoich grzechy
cichym szeptem wyznać Bogu.

Po czym znów przez kosmos fruną
marzeniami uskrzydlone,
omijając Twoje wiersze
w ich podróży w moją stronę?

Życia sens ? to wędrowanie?
wierzę zatem oczywiście,
że przyfrunie już niebawem
wiersz od Ciebie ? w Twoim liście?