Sens wierszy
Wiersze ? to uczuć żywioł,
iskra, która budzi
baśniową podświadomość
w snach i w sercach ludzi?
Wiersze są jak? lekarstwa,
słów pastylki małe,
metafor aromatem
przesiąknięte całe?
Wiersze są jak? nasionka,
z których w smutku porze
drobny okruch nadziei
wykiełkować może?
?
Jest kosmos? i są gwiazdy,
jest człowiek? i wiersze,
dzięki gwiazdom i wierszom
życie jest ? jaśniejsze.
List do muzy
Jakże mi trudno pisać o tobie,
bo choć się staram bardzo – wciąż czuję,
że nieporadnie nadal to robię,
przenośni szukam? i słów brakuje?
Chciałbym cię umieć ładnie opisać,
ułożyć rymy w piękny poemat,
znów próbowałem wczoraj? i dzisiaj?
ale metafor nie ma? i nie ma?
Uroczą muzą jesteś – lecz moje
wiersze nie radzą sobie, niestety?
dlatego co dnia bardziej się boję,
że? do innego pójdziesz poety!
Malowanie słowem
Pisać o tobie wierszy
nie umiem? choć muszę?
Trzeba być mistrzem słowa,
bardem i geniuszem,
talent mieć jak Mickiewicz,
Petrarka lub Goethe,
aby móc w kilku wersach
opisać kobietę?
Słowami namalować
portret zwiewny, lekki,
by w metafor pastelach
przetrwać mógł przez wieki,
odcienie uczuć twoich
w świat poezji przenieść,
dać im perłowy połysk
i wieczne istnienie…
Piórko
Podziwiałem na swej dłoni
delikatne piórko ptasie,
słońce się ślizgało po nim
połyskując jak w atłasie?
Nagle? dmuchnął silniej nieco
wiatr włóczący się po świecie
i je porwał w niebo lecąc
w zamaszystym piruecie?
Jakże łatwo je straciłem!
Piórko wznosi się nad ziemię?
Szkoda? Było takie miłe.
Cóż? zostanie mi wspomnienie?
Nagle? patrząc w punkt przestrzeni,
w którym moje piórko lata
widzę, że się on przemienił
w absolutny środek świata!
Bo cóż może być ważniejsze
dla poety ? niż to właśnie
miejsce, gdzie się rodzą wiersze
i marzenia są jak baśnie?!